“ποĩόν σε ἒπος φύγεν ἓρκος ὀδόντων”, κύριε Υπουργέ!
Με Εγκύκλιο που έστειλε το Υπουργείο Παιδείας προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης (16/2) επισημαίνεται ότι «στη διαχείριση προσωπικού – και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο για τη χώρα μας- σημειώνεται σειρά αστοχιών και στρεβλώσεων με αποτέλεσμα να προκύπτουν χιλιάδες πλεονάσματα διδακτικών ωρών». Παράλληλα απαιτείται από τους Διευθυντές «να αναμορφώσουν τα Εβδομαδιαία Ωρολόγια Προγράμματα Διδασκαλίας των σχολικών μονάδων παιδαγωγικής ευθύνης τους σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, έτσι ώστε να αξιοποιηθούν οι πλεονάζουσες διδακτικές ώρες για την κάλυψη υφιστάμενων κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό».
Λίγες μόλις μέρες πριν, στη Βουλή, ο Υπουργός Παιδείας, τόνιζε ότι «από τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει προκύπτει ότι υπάρχουν: α) 13.500 ώρες σε γραμματειακή υποστήριξη στο χώρο της εκπαίδευσης. β) Πάνω από 2000 ολιγομελή τμήματα, πολλά από τα οποία και με κάτω από 10 μαθητές» και κατέληγε ότι «όσους διορισμούς κι αν κάνουμε-που είναι αναγκαίο-η εκπαίδευση θα μοιάζει ότι είναι ένα πιθάρι χωρίς πάτο αν δεν αντιμετωπίσουμε παθογένειες στη λειτουργία των σχολείων που αφορούν όχι τα πραγματικά κενά αλλά τα τεχνητά κενά».
Ας μιλήσουμε για αριθμούς, λοιπόν, κύριε Υπουργέ:
Ωστόσο, αν λύσουμε την κορδέλα των εντυπώσεων ξεπροβάλλει μπροστά μας μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από αυτήν που περιγράφει ο Υπουργός Παιδείας. Ένας απλός πολλαπλασιασμός φανερώνει ότι η εκπαίδευση έχει περίπου 140.000 (εκπαιδευτικοί) χ 20 (μέσος όρος ωρών την εβδομάδα)= 2.800.000 ώρες την εβδομάδα, άρα οι 13.500 ώρες γραμματειακή υποστήριξη είναι =0,48% των υπαρχόντων διδακτικών ωρών την εβδομάδα! Δηλαδή το υπουργείο κάνει σημαία του ότι το 0,5% των ωρών δίνεται για γραμματειακή υποστήριξη!
Από την άλλη, ένα μεγάλο μέρος των δημοτικών σχολείων είναι κάτω των 6θεσίων λόγω της γεωγραφικής συγκρότησης της χώρας. Επομένως έχουν δυο επιλογές: Ή να λειτουργήσουν με λιγότερους μαθητές από τους προβλεπόμενους ή να κλείσουν και να αφήσουν τους μαθητές των περιοχών αυτών στην τύχη τους.
Ο κύριος Υπουργός, βεβαίως, αποσιωπά
1. Ότι οι εκπαιδευτικοί έχουμε υποστεί αύξηση ωραρίου κατά 2 ώρες, με την οποία (όταν ψηφιζόταν από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου) διαφωνούσε.
2. Ότι τα σχολεία λειτουργούν χωρίς γραμματειακή υποστήριξη, ενώ η γραφειοκρατική δουλειά τα τελευταία χρόνια έχει υπερδιπλασιαστεί, και ότι διευθυντές και υποδιευθυντές πολλές φορές φεύγουν από το σχολείο αργά το απόγευμα για να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις απαιτήσεις. Ας μας δώσει ο κύριος Υπουργός και κάποια άλλα στοιχεία: σε πόσα σχολεία υπάρχουν γραμματείς;
3. Ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί συμπληρώνουν το ωράριό τους σε 3, 4 ή και 5 σχολεία διανύοντας πολλές φορές απίστευτες αποστάσεις. Ας μας δώσει κι αυτά τα στοιχεία.
4. Ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί με σοβαρότατα προβλήματα υγείας δεν έχουν την παραμικρή ελάφρυνση στο ωράριό τους, σε ένα εξαιρετικά στρεσογόνο έργο, εξωθούμενοι στη φυσική τους εξόντωση. Ας μας δώσει κι αυτά τα στοιχεία.
Δεν ξέρουμε αν το πιθάρι έχει πάτο, ξέρουμε, όμως ότι έχει δράκο
Η θεωρία του «βαρελιού χωρίς πάτο», δεν αποτελεί βεβαίως «φαεινή ιδέα» του νυν Υπουργού Παιδείας. Τη λανσάρισαν, με αξιοθαύμαστη επιμονή, κυρίως από το 2009 και μετά, οι προηγούμενοι-ες υπουργοί παιδείας, με πρώτη και καλύτερη την κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Οι τεχνικές ποικίλες: Κάποιοι ασχολήθηκαν με τις διακοπές των εκπαιδευτικών. Κάποιοι άλλοι με το ωράριό τους. Άλλοι έκαναν τη διαίρεση μαθητών και εκπαιδευτικών και έβγαλαν αυθαίρετους μέσους όρους. Άλλοι συνέλλεξαν επιλεκτικά στοιχεία και δημοσιοποίησαν μόνο όσα τους βολεύαν για να συκοφαντήσουν τους εκπαιδευτικούς. Όλοι χρησιμοποίησαν τους αριθμούς όπως οι μεθυσμένοι τους φανοστάτες: όχι για να φωτιστούν αλλά για να στηριχθούν.
Να στηρίξουν καλύτερα. Τι; Όσα είχαν υπογράψει και είναι δεσμευμένοι να υλοποιήσουν: Τις μνημονιακές πολιτικές για την εκπαίδευση.
Οι στόχοι της τωρινής αλλά και της προηγούμενης «εκστρατείας» είναι γραμμένοι φαρδιά πλατιά στο πρώτο, το δεύτεο και το τρίτο μνημόνιο: διδακτικό ωράριο, κατανομή μαθητών και εκπαιδευτικών ανά τμήμα, «εξορθολογισμός» τάξεων και σχολείων, αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών.
Πραγματικά, μια απλή σύγκριση των δηλώσεων του Υπουργού Παιδείας για τις «αστοχίες και τις στρεβλώσεις στη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού» με το τρίτο μνημόνιο φανερώνει αυτό που αποκρύπτεται με κάθε επιμέλεια: Το Υπουργείο Παιδείας, προωθεί ακριβώς την ατζέντα που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο, τίποτα λιγότερο! Οι συκοφαντικές αναφορές σε χιλιάδες «χαμένες» ώρες γραμματειακής υποστήριξης και σε χιλιάδες ολιγομελή τμήματα, κινούνται στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων για ευθυγράμμιση του αριθμού διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού , καθώς και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό.
www.alfavita.gr
