Open Close

Διευκρινίσεις και απορίες για τις υποχρεωτικές μετατάξεις

Με αφορμή το άρθρο του κ. Β. Καλόγηρου στο news.gr θα πρέπει να επισημανθούν ορισμένες παράμετροι στην ιστορία των υποχρεωτικών μετατάξεων που φαίνεται να αγνοούνται στο διάλογο και που δίνουν μία επίκαιρη οπτική για το φλέγον αυτό θέμα.

Η πρώτη φάση των μετατάξεων έγινε τον Αύγουστο του 2013 με ειδική νομοθετική πράξη (Ν.4172/2013) στα πλαίσια της κινητικότητας εκπαιδευτικών, οι οποίοι πλεόναζαν. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν, ότι το 60% των πλεοναζόντων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων προήρθε από τα οικεία ΠΥΣΔΕ.

Αυτό αποδεικνύει και ο ορισμός θέσεων στην Πρωτοβάθμια που στις περισσότερες περιπτώσεις ταυτίζονταν με τον αριθμό των αιτούντων μετάταξης (π.χ. 16 αιτήσεις στην Α’ Αθήνας και αντίστοιχα 16 κενές θέσεις στην Πρωτοβάθμια). Σε ορισμένες ειδικότητες, όπως στην ΠΕ07, οι τοποθετήσεις δεν κάλυπταν τον απαιτούμενο αριθμό ωρών στα δημοτικά σχολεία, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει και δεύτερη διαπιστωτική πράξη.

Ωστόσο, η συνέχεια των υποχρεωτικών μετατάξεων αναδεικνύει θέματα αδιαφάνειας, επειδή  η όλη διαδικασία όντως έγινε ερήμην των θεσμοθετημένων οργάνων (ΠΥΣΔΕ – ΠΥΣΠΕ), δε δημοσιοποιήθηκαν τα μόρια των εκπαιδευτικών και επειδή οι προηγούμενες ηγεσίες μετέτρεψαν, με τις επόμενες διαπιστωτικές πράξεις ως τον Δεκέμβριο του 2014, κάποιες μετατάξεις σε «μεταθέσεις».  Σε συνεχείς παρεμβάσεις τους, οι επιστημονικές ενώσεις των ειδικοτήτων πίεζαν το υπουργείο να προβεί στον έλεγχο των μορίων, στη δημοσιοποίησή τους και στις ανάλογες ενέργειες για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων  εκπαιδευτικών που είχαν υποβάλλει λανθασμένα μόρια.

Και ενώ το υπουργείο επί κ. Κουράκη διαβεβαίωνε ότι έχει γίνει έλεγχος και ότι υπάρχουν μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις, ανακοίνωνε παράλληλα ότι θα προχωρούσε στη  τοποθέτηση του συνόλου των ήδη υπαρχόντων μεταταγμένων, δηλώνοντας την πρόθεσή του να δοθεί μετά από 1,5 χρόνο δίκαιη λύση. Ξαφνικά, όλη η εκπαιδευτική κοινότητα μαθαίνει για την πρόθεση του κ. Κουράκη και των συνεργατών  του να ακυρώθεί η όλη διαδικασία.

Είναι προφανές ότι όλη η δημόσια αντιπαράθεση είχε ως επίκεντρο τις προϋπάρχουσες στην Πρωτοβάθμια ειδικότητες και στις ενστάσεις που είχαν υποβληθεί από εκπαιδευτικούς των εν λόγω ειδικοτήτων λόγω μη πρότερης μετάθεσής τους , ενώ υπήρξαν ύστερες μετατάξεις, αλλά και περιπτώσεις αδιαφάνειας  στις οποίες εκπαιδευτικοί, ενώ δεν είχαν χαρακτηριστεί «πλεονάζοντες» από τα αντίστοιχα ΠΥΣΔΕ, κατάφεραν μέσω ενστάσεων να μεταταχθούν στον τόπο συμφερόντων τους.

Θα πρέπει κανείς, λοιπόν, να επικεντρωθεί στα παρακάτω σημεία:

• για ποιόν λόγο αγνοείται επιδεικτικά στο διάλογο για τις υποχρεωτικές μετατάξεις η πλειοψηφία των μεταταγμένων που πλεόναζαν στα οικεία ΠΥΣΔΕ και αιτήθηκαν μετάταξης νόμιμα; Ποιο συμφέρον είχαν, άραγε, να μεταταχθούν από τη Δευτεροβάθμια  στην αντίστοιχη Πρωτοβάθμια Διεύθυνση, με αυξημένο μάλιστα ωράριο και με μη θεσμοθετημένο εργασιακό καθεστώς, παρά μόνο την πολυπόθητη οργανική θέση;

• το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, όπως είναι ήδη γνωστό, έχει απορρίψει αίτηση εκπαιδευτικού για ανάκληση των υποχρεωτικών μετατάξεων, διότι όπως αναφέρεται:

«οι εν λόγω αποφάσεις»,
(η υπ” αριθ. 119666/Δ2/13-8-2013 διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η υπ” αριθ. 111967/Δ2/13-8-2013 Υπουργική Απόφαση περί καθορισμού του αριθμού θέσεων για μετάταξη εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια καθώς και οι συμπροσβαλλόμενες 111655/Δ1/30-8-2013 και 148440/Δ1/11-10-2013 ατομικές πράξεις των υποχρεωτικών μετατάξεων),

«δεν σχετίζονται με τις μεταθέσεις εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που έλαβαν χώρα κατ” εφαρμογή των διατάξεων του π.δ. 50/1996, πριν από την έναρξη ισχύος του πιο πάνω νομοθετικού καθεστώτος, το οποίο διέπει τις υποχρεωτικές μετατάξεις του πλεονάζοντος εκπαιδευτικού προσωπικού,αλλά εκδόθηκαν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των μεταθέσεων αυτών, κατ” εξουσιοδότηση των διατάξεων του άρθρου 82 παρ.11 του Ν.4172/2013, οι οποίες αφορούν αποκλειστικά στις πιο πάνω υποχρεωτικές μετατάξεις χωρίς, περαιτέρω να προβλέπουν, στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, εξέταση αιτήσεων μετάθεσης εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που δεν είχαν προηγουμένως ικανοποιηθεί…..».

• Από τον Ιανουάριο του 2015 ήταν στη δικαιοδοσία του Υπουργείου (και της Δικαιοσύνης) να εξετάσει  το νόμιμο των μεμονωμένων ενστάσεων και προσφυγών των εκπαιδευτικών, και να μην παρασυρθεί από τις επανειλημμένες πιέσεις συνδικαλιστικών φορέων για μαζική ακύρωση των μετατάξεων. Αν δε υπήρξαν τόσο εμφανείς παρατυπίες  (όπως αυτή που αφορά την περίπτωση μετάταξης εκπαιδευτικού ΠΕ07 στην Πέλλα), όφειλε το Υπουργείο να προβεί σε ανάλογες ενέργειες προς αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος, που να δίνουν το αίσθημα δικαίου στην εκπαιδευτική κοινότητα.

• Στην παρούσα φάση, και μετά από 2,5 χρόνια, θεωρείται επιτακτικό και δίκαιο πλέον από τους  επιστημονικούς φορείς των ειδικοτήτων που θίγονται να αναζητείται λύση για το σύνολο των μεταταγμένων εκπαιδευτικών, οι οποίοι δέχθηκαν να μετακινηθούν υπό την απειλή της διαθεσιμότητας  και του τότε αίολου καθεστώτος για το πλεονάζον εκπαιδευτικό προσωπικό.

• Στο πνεύμα αυτό της συναίνεσης φάνηκε να κινείται η απόφαση του Υπουργείου για περαιτέρω διερεύνηση του ζητήματος των μετατάξεων και το διαχωρισμό (το καλοκαίρι του 2015) των ειδικοτήτων των μεταταγμένων σε κοινές – προϋφιστάμενες και νεοεισερχόμενες, προκειμένου να δοθεί ξεχωριστή, (και αισίως δίκαιη) λύση.

• Το πρόβλημα υφίσταται ακόμη για τις ειδικότητες Γαλλικής, Γερμανικής, Εικαστικών, Πληροφορικής και Θεατρικής Αγωγής, αφού το Υπουργείο έχει «παγώσει» ξανά τη διαδικασία σύστασης οργανικών θέσεων και απόδοσής τους στους υφιστάμενους στην Πρωτοβάθμια εκπαιδευτικούς, ενώ παράλληλα συνεχίζει να διαιωνίζει με την υιοθέτηση επιστημονικά μη τεκμηριωμένων προτάσεων, αλλά και την άρνησή του για ουσιαστικό διάλογο την αγωνία χιλιάδων εκπαιδευτικών για το μέλλον τους στη Δημόσια Εκπαίδευση.

Είναι όμως το μόνο αρμόδιο να επιδείξει πολιτική βούληση και να δημιουργήσει νομικό πλαίσιο που να δικαιώνει τους εδώ και 2,5 χρόνια «όμηρους» εκπαιδευτικούς, των οποίων   η πλειοψηφία, εξάλλου,  ασχολείται ήδη αρκετά χρόνια με την εκπαίδευση στα Δημοτικά Σχολεία, αφού, ως πλεονάζοντες στην Δευτεροβάθμια ή στα οικεία ΠΥΣΔΕ, τοποθετούνταν σε λειτουργικά κενά της Πρωτοβάθμιας.

Γιώργος Ζουζανέας,  Εκπαιδευτικός ΠΕ07

 

Πηγή: alfavita

Comments are closed.