ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ
Α. ΦΑΤΟΥΡΟΥ – Χ. ΚΑΤΣΙΚΑ ΑΠΥΣΔΕ Αττικής,
Π. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΑΠΥΣΔΕ Νοτίου Αιγαίου
ΟΙ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ «ΚΡΙΣΕΙΣ» ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ-ΤΑΞΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
- ΕΝΩ η «κυβερνώσα Αριστερά», εφαρμόζοντας το τρίτο μνημόνιο, συνεχίζει να περικόπτει μισθούς και συντάξεις, να καταργεί κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, να ξεπουλά τη δημόσια περιουσία, ευτελίζοντας τις αξίες και τα ιδανικά της Αριστεράς…
- ΕΝΩ οι επικυρίαρχοι με τον πιο βίαιο τρόπο επέβαλαν με διαδικασίες fast – track να «ψηφίσει» η ελληνική βουλή τα αλλεπάλληλα «προαπαιτούμενα», επεκτείνοντας τη μνημονιακή βαρβαρότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ [που οδήγησε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ του 2014 στα τάρταρα -σαν να είμαστε σε εμπόλεμη περίοδο- με δραματική μείωση κατά 24,1% συγκριτικά με το 2009], στην Ελλάδα του 1,5 εκατ. ανέργων, των 700. 000 παιδιών που υποσιτίζονται, των αστέγων και των πεινασμένων, διευρύνοντας τις εισοδηματικές ανισότητες των πλουσιότερων με τους φτωχότερους έλληνες κατά 7,5 φορές, φέρνοντας τη χώρα μας στην πρώτη δεκάδα των χωρών με τις μεγαλύτερες ανισότητες παγκοσμίως [να κονταροχτυπιέται για την «πρωτιά» με τη Χιλή, το Μεξικό και την Τουρκία!]. Μάλιστα στην νεοαποικιοκρατούμενη Ελλάδα ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης είναι υψηλότερος από τις άλλες χώρες της «προηγμένης» Ευρώπης, άλλωστε ποτέ άλλοτε και σε καμιά άλλη χώρα σε καιρό ειρήνης δεν σημειώθηκε τόσο βίαιη ανακατανομή πλούτου που οδήγησε σε κοινωνικό ολοκαύτωμα…
- ΕΝΩ το 2015 αποδείχτηκε έτος διάψευσης ελπίδων και ψευδαισθήσεων για όσους δεν κατάλαβαν ότι το «νέο» δεν ήταν παρά η μεταμφίεση του «παλιού», αφού η Αριστερά δεν έχει καμιά σχέση με όσους ασελγούν και εμπορεύονται τις ιδέες της. Εξ ορισμού η Αριστερά δε έχει ως στόχο τη διαχείριση και στήριξη του σημερινού καθεστώτος εκμετάλλευσης και υποτέλειας -στο όνομα του ρεαλισμού, αναμασώντας τα ιδεολογήματα των συστημικών κομμάτων- αλλά την ανατροπή του. Οι διαπρύσιοι κήρυκες του «ευρωπαϊκου μονόδρομου» παριστάνουν ότι αγνοούν ότι η Ιστορία δε γράφτηκε ποτέ με τη λογική των μονοδρόμων, του ρεαλισμού και της υποταγής, αλλά με συνεχείς, παρατεταμένους και σκληρούς αγώνες.
- ΕΝΩ, ταυτόχρονα, η Ελλάδα, βρισκόμενη στη μέση του φλεγόμενου τριγώνου Ουκρανίας – Συρίας – Αφρικής, όπου οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί φουντώνουν τις εστίες του πολέμου, σπέρνοντας το θάνατο και δημιουργώντας τις στρατιές των προσφύγων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, παραχωρώντας όλες τις οικονομικές και στρατιωτικές «διευκολύνσεις» που της ζητούνται, εμπλέκοντας το λαό σε περιπέτειες και στα επικίνδυνα σχέδια του ιμπεριαλισμού…
- ΕΝΩ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει την υλοποίηση του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου και για την Εκπαίδευση, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ (νέο σχολείο, «βέλτιστες πρακτικές», «αξιολόγηση», δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας, μηδενικοί διορισμοί, την υποχρηματοδότηση, εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ κ.λπ.)…
- ΕΝΩ έως την 31n Δεκεμβρίου 2016 παρατείνεται η ισχύς της 33/2006 Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου για την αναστολή διορισμών και προσλήψεων στο Δημόσιο, περιγελώντας τις διακηρύξεις του Φίλη -στο νέο κακόφημο «διάλογο για την παιδεία»- για 10.000 διορισμούς. Όπως γίνεται κατανοητό, και σε αυτόν το λεγόμενο εθνικό διάλογο, η συζήτηση οργανώνεται από τις κυρίαρχες δυνάμεις οι οποίες, γνωρίζοντας καλά τα οχυρά των νοημάτων, πασχίζουν να ξαναμοιράσουν την τράπουλα. Με την «γραμματική της Νέας Ομιλίας», με τη γνωστή «μαγειρική του λόγου», απομονώνεται το σχολείο από τον οικονομικό και κοινωνικό του περίγυρο και με ταχυδακτυλουργική επιδεξιότητα μεταμφιέζονται πολιτικά και κοινωνικά πρόβλημα σε αμιγή σχολικά ζητήματα…
… Θα ολοκληρωθεί εντός των επομένων ημερών, σε αυτό ακριβώς το ζοφερό περιβάλλον για την εκπαίδευση και την κοινωνία, η «εκλογή»-επιλογή των Διευθυντών Εκπαίδευσης, που χρωματίζεται έντονα από την εφαρμογή των τριών μνημονίων και από τις αντιλαϊκές πολιτικές κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΟΟΣΑ, αφού η στελέχωση του δημοσίου σε διοικητικό επίπεδο εντάσσεται στην εφαρμογή των παραδοτέων του μνημονίου και περιλαμβάνει την εφαρμογή των αντιλαϊκών- αντιεκπαιδευτικών πολιτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Η θέση των διευθυντών εκπαίδευσης ήταν και είναι θέση πολιτική, άσχετα από τον αν η κατάληψή της γίνεται με διορισμό, με «εκλογές», με ΑΣΕΠ, με προσόντα κλπ. Διαχρονικά οι διευθυντές εκπαίδευσης παίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση και εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής. Τα στελέχη στην εκπαίδευση, όπως και σε όλο το Δημόσιο, δεν επιλέγονται για να εφαρμόσουν φιλεκπαιδευτικές πολιτικές ή να προωθήσουν κάποιο τεχνοκρατικό αντικειμενικά ουδέτερο έργο, αλλά πολιτικές που βρίσκονται ενάντια στα συμφέροντα του δημόσιου σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών [αρκεί να θυμηθούμε τις σχετικά πρόσφατες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων…].
Εμείς, σαν αιρετοί εκπρόσωποι στα υπηρεσιακά συμβούλια, εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων ή με ευρύτερα Αγωνιστικά Σχήματα, θεωρούμε ότι είμαστε το αυτί και το μάτι των εκπαιδευτικών, εκφραστές του εκπαιδευτικού κινήματος και των διεκδικήσεών του. Δε συνδιοικούμε, δε συμμετέχουμε σε πλαστές διαδικασίες δήθεν εκλογής, δε συνδιαχειριζόμαστε τα αδιέξοδα της αστικής πολιτικής. Με βάση τα παραπάνω δε θα συμμετάσχουμε στη διαδικασία της «αξιολόγησης» των υποψήφιων διευθυντών εκπαίδευσης και δε θα βαθμολογήσουμε. Καλούμε μάλιστα τους διευθυντές και υποδιευθυντές των γυμνασίων-λυκείων-ΕΠΑΛ να μη συναινέσουν σε αυτή τη διαδικασία με τη συμμετοχή τους, προσδίδοντάς της δημοκρατική επίφαση, να μην νομιμοποιήσουν την εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών.
