Εν όψει και των γενικότερων αλλαγών που κυοφορούνται στην εκπαίδευση, προτείναμε στο ΙΕΠ και στο Υπουργείο Παδείας τις παρακάτω αλλαγές για την αξιοκρατική επιλογή στελεχών:
1.Να αυξηθεί κατά 2 μονάδες η μοριοδότηση του δεύτερου Πτυχίου, του Μεταπτυχιακού και του Διδακτορικού, όταν είναι στις Επιστήμες της αγωγής, ούτως ώστε να προωθηθούν στελέχη σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, με επάρκεια στους τομείς αυτούς, ως βασικοί πυλώνες της παιδείας και να μπορούν έτσι να βοηθήσουν ουσιαστικά. Ο κάθε καθηγητής και πολύ περισσότερο τα στελέχη, λόγω των σύγχρονων απαιτήσεων, χρειάζεται εκτός από την επάρκεια στην ειδικότητά τους να έχουν διδακτική και παιδαγωγική κατάρτιση. Δεν είναι δυνατόν να μοριοδοτείται το ίδιο στον εκπαιδευτικό το δεύτερο πτυχίο, όταν είναι στην ιχθυοκαλλιέργεια η τη Γεωπονία και το ίδιο αν είναι στα παιδαγωγικά και τις άλλες επιστήμες της αγωγής. Όχι γιατί τα υποτιμούμε, αλλά δεν του είναι το ίδιο χρήσιμα στο έργο του.
2. Να μοριοδότείται το δεύτερο πτυχίο, μόνο όταν είναι σε διαφορετική επιστήμη από το πρώτο. Δεν είναι δίκαιο, πτυχιούχος της πανεπιστημιακής νοσηλευτικής, να λαμβάνει μόρια δεύτερου πτυχίου από το πτυχίο νοσηλευτικής ΤΕΙ που είχε πριν, ή πτυχιούχος Θεολογίας να λαμβάνει μόρια δεύτερου πτυχίου, επειδή είχε τελειώσει και ανώτερη εκκλησιαστική σχολή, ή και άλλο τμήμα της Θεολογίας ή ο Φιλόλογος επειδή είχε τελειώσει και άλλο τμήμα της φιλοσοφικής.
3. H Aνέλιξη σε μισθολογικά κλιμάκια να είναι ουσιαστική και να μην δίνουν μόνο το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό, αλλά αναλογικά και το δεύτερο πτυχίο, η ξένη γλώσσα, η επάρκεια στην πληροφορική, ώστε να υπάρχει επιπλέον κίνητρο στους καθηγητές για τη βελτίωσή τους και την απόκτηση προσόντων και δεξιοτήτων. Ποιό δίκαιο και ποιός ηθικός κανόνας δέχεται αυτό που ισχύει σήμερα, καθηγητής με τις βασικές μόνο σπουδές μιας σχολής, να έχει τον ίδιο μισθό με συνάδελφό του, ο οποίος έχει δέκα χρόνια παραπάνω πανεπιστημιακών σπουδών; Χρειάζεται άραγε η τρόϊκα να μας το επιβάλλει, για να το νομοθετήσουμε;
4. Η αξιολόγηση του συγγραφικού έργου πρέπει να επανεξετασθεί και κακώς αφαιρέθηκε από τη μοριοδότηση των Δ/ντών Εκ/σης και Δ/ντών σχολείων. Είναι άδικο τέσσερα άρθρα των πέντε σελίδων να μοριοδοτούνται όσο ένα βιβλίο τετρακοσίων σελίδων. Στη μοριοδότηση των βιβλίων πρέπει να υπάρχει και η παράμετρος των σελίδων. Δεν είναι δυνατόν βιβλίο των πενήντα σελίδων να μοριοδοτείται όσο και των τριακοσίων. Επίσης πρέπει να επανέλθει και η μοριοδότηση και των βιβλίων και των άρθρων ειδικότητας και όχι μόνο των βιβλίων παιδαγωγικού περιεχομένου.
5. Να επανέλθει ο γραπτός διαγωνισμός ΑΣΕΠ για τα στελέχη της εκπαίδευσης τα οποία δεν έχουν συμμετάσχει σ’ αυτόν ή δεν έχουν παιδαγωγικές σπουδές, ή επιθυμούν να βελτιώσουν την τότε βαθμολογία τους. Είναι ένας τρόπος, ώστε τα υποψήφια στελέχη να παίρνουν μια γεύση από επιστήμες της αγωγής και να γίνονται περισσότερο επαρκή. Είναι αξιοκρατικός, αφού μ’ αυτόν αποκλείστηκαν ενεργά στελέχη ως ελλιπή.Υπήρξαν στελέχη που ενώ μετά βίας πήραν τη βάση στο διαγωνισμό στελεχών του ΑΣΕΠ ή απέτυχαν, στην τελευταία σχεδόν αυθαίρετη αξιολόγηση, πήραν 97 και 98 μονάδες.
6. Να καταργηθεί η συνέντευξη για όλα τα στελέχη, ως έχει σήμερα, να μη μοριοδοτείται, η ελάχιστα μόνο, γιατί είναι αιτία αναξιοκρατίας και πολιτικών παρεμβάσεων. Θετικό ότι καταργήθηκε στις πρώτες κρίσεις παρά τα μειονεκτήματα που έχει. Είναι άδικο μια συνέντευξη 30 λεπτών να δίνει όσα μόρια δίνουν 15 έτη Πανεπιστημιακών σπουδών. Μπορεί να υποκατασταθεί από συνέντευξη σε ψυχολόγους η άλλους ειδικούς για το αν μόνο είναι κατάλληλος η όχι, για στέλεχος της εκπαίδευσης.
7. Να μην επιτρέπεται σε κανένα στέλεχος να αξιολογεί υφιστάμενό του, που έχει περισσότερα μετρήσιμα προσόντα από τον ίδιο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η μειονεξία και το συμφέρον μπορεί να οδηγήσουν σε εσφαλμένες κρίσεις, αφού στο μέλλον μπορεί να είναι συνυποψήφιοι.
8. Να εφαρμοστεί και για τους Περιφερειακούς Δ/ντες Εκ/σης ο τρόπος αντικειμενικής μοριοδότησης, που ισχύει για τα άλλα στελέχη της εκπαίδευσης και να συμμετέχουν στην αξιολόγησή τους οι Σύμβουλοι και οι Δ/ντές εκπαίδευσης, να κατατάσσονται σε πίνακα και να παύσει να είναι μόνο πολιτική επιλογή. Να επιλέγονται για μία τετραετία, όπως τα υπόλοιπα στελέχη, να μην αντικαθίστανται με την αλλαγή της κάθε κυβέρνησης και βεβαίως ορθά πλέον κανένας δεν θα μεταπίπτει σε Σύμβουλο χωρίς την αντίστοιχη αξιολόγηση, αφού πολλοί δεν έχουν και τα αντίστοιχα επιστημονικά-παιδαγωγικά προσόντα.. Είναι απαράδεκτο να μπορούν να γίνονται Περιφερειακοί Δ/ντές Εκ/σης, εκπαιδευτικοί με τις βασικές σπουδές μόνο του ενός πτυχίου και να σχολιαζόμαστε ακόμα και στο ευρωκοινοβούλιο. Η εκπαίδευση και η δημόσια διοίκηση πρέπει επιτέλους να αποκομματικοποιηθούν πλήρως. Ας μην υποτιμούμε τη θέση του Πλάτωνα για τους ηγέτες, ας αφουγκρασθούμε τη φωνή του από τα βάθη της Ιστορίας: «Ή οι σοφοί πρέπει να κυβερνήσουν ή οι κυβερνήτες πρέπει να γίνουν σοφοί, για να υπάρξει τέλος των κακών» .
9. Στην επιλογή των Προϊσταμένων Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, πρέπει, εκτός από τα αντικειμενικά μόρια, να αξιολογούνται-βαθμολογούνται και από τους άλλους Συμβούλους της Περιφέρειας και τους Διευθυντές εκπαίδευσης, που γνωρίζουν αν είναι κατάλληλοι, συνεργάσιμοι, επαρκείς, για τη θέση αυτή.
10. Ο Δ/ντής εκπαίδευσης να είναι ένας για Πρωτ/θμια και Δευτ/θμια, ειδικά στους μικρούς επαρχιακούς νομούς. Ο Δ/ντής εκ/σης π.χ. της Αρκαδίας, της Ζακύνθου ή του Ρεθύμνου και την πρωτοβάθμια να έχει, έχει λιγότερα σχολεία, από τον αντίστοιχο της Αθήνας.Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους Δ/ντές σχολείων. Υπάρχουν μικρά νησιά με 20 μαθητές συνολικά και λιγότερους σε άλλα, σε Λύκειο, Γυμνάσιο, Δημοτικό και Νηπιαγωγείο και έχουν 4 Δ/ντές. Δ/ντή Λυκείου, Δ/ντή Γυμνασίου, Δ/ντή Δημοτικού, Δ/ντή Νηπιαγωγίου. Γιατί σ’ αυτές τις ειδικές κατηγορίες σχολείων, ο Δ/ντής Λυκείου να μην είναι για όλα τα σχολεία, όταν πολλές φορές συστεγάζονται; Θα είχαμε και εξοικονόμηση προσωπικού και εξοικονόμηση χρημάτων.
11. Ο διοικητισμός στην εκπαίδευση, πρέπει να χτυπηθεί εν τη γενέσει του. Στην εκπαίδευση δεν διοικούμε αλλά παιδαγωγούμε. Η όποια διοικητική πράξη οφείλει να έχει παιδαγωγική διάσταση. Δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι δεν διαχειριζόμαστε στρατιωτικές μονάδες αλλά σχολικές. Συγκρουσιακές και αυταρχικές νοοτροποίες δεν συνάδουν με στελέχη εκπαίδευσης, τα οποία οφείλουν να καλλιεργούν δημοκρατικές νοοτροποίες και να είναι υπόδειγμα συνεργατικού ήθους και δυνατότητας εξομάλυνσης των αντιθέσεων.
12. Να διατεθούν περισσότερα κονδύλια για τις απρόσκοπτες μετα-κινήσεις των Σχολ. Συμβούλων και την άνετη επιτέλεση της αποστολής των. Κάνουν εκατοντάδες χιλιόμετρα ιδίοις εξόδοις, με δύσκολες καιρικές συνθήκες, με χαλάζι, πάγο, oμίχλες και σε επικίνδυνους επαρχιακούς δρόμους, στους ορεινούς όγκους των επαρχιών. Μερικοί εμπλέκονται και σε τροχαία ατυχήματα, θέτοντες σε κίνδυνο τη ζωή και την περιουσία τους, για να καλύψουν τις ανάγκες των επαρχιακών σχολείων της μεγάλης περιοχής ευθύνης τους. Ζουν όμως και τη χαρά των καθηγητών, που βλέπουν τα στελέχη της εκπαίδευσης να είναι κοντά τους, μαθαίνουν νέα πράγματα και διατυπώνουν τα προβλήματά τους. Λόγω της έλλειψης χρημάτων για μετακινήσεις πρέπει να δίνεται και άδεια μετακίνησης των Συμβούλων και των Καθηγητών «χωρίς επιβάρυνση του δημοσίου», όπως εφαρμόζεται σε πολλές εκπαιδευτικές περιφέρειες. Διαφορετικά θα διαιωνίζεται η αδικία προς τους καθηγητές των επαρχιακών σχολείων: Έξι μήνες από το σχολικό έτος να ασχολούμαστε με τους 15 καθηγητές της έδρας μας και τρεις μήνες με τους υπόλοιπους 200, των άλλων περιοχών, με καθηγητές δύο ταχυτήτων στις επιμορφώσεις και την άμεση καθοδήγηση.
13. Να περιορισθεί η περιοχή ευθύνης των Συμβούλων που έχουν μεγάλες περιοχές αρμοδιότητας, π.χ. 5 Νομούς, για να μπορούν ουσιαστικά να βοηθήσουν. Τα χρήματα των μετακινήσεων να είναι ανάλογα της έκτασης των περιοχών ευθύνης και όχι ίσα ποσά σε όλους. Δεν είναι δίκαιο στο Σύμβουλο με ευθύνη μισού νομού, να του δίνονται τα ίδια χρήματα μετακινήσεων με τον Σύμβουλο που έχει πέντε νομούς. Το επίδομα θέσης δε, πρέπει να διαφοροποιείται ανάλογα με τον αριθμό των σχολείων, που έχει ευθύνη ο Σύμβουλος ή ο Δ/ντής εκ/σης.
14. Να θεσμοθετηθεί ελάχιστος υποχρεωτικός αριθμός δειγματικών διδασκαλιών κατά τρίμηνο, από τους Συμβούλους, σε διαφορετικές περιοχές και πόλεις, όπως και ελάχιστος αριθμός επιμορφώσεων ανά περιοχή, ενδοσχολικών επιμορφώσεων στους συλλόγους των σχολείων παιδαγωγικής ευθύνης και παρακολουθήσεων διδασκαλιών των καθηγητών, με προγενέστερη ενημέρωση, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία, για να μπορεί πρακτικά να βοηθήσει στη διόρθωση λαθών. Οι καθηγητές επιθυμούν τις θεωρίες της διδακτικής και των παιδαγωγικών, να τις δουν στην πράξη εφαρμοζόμενες.
15. Να μοριοδοτείται και η συνδικαλιστική δράση, γιατί σημαίνει ότι ο εκπαιδευτικός έχει ασχοληθεί με τα εκπαιδευτικά προβλήματα, έχει ενδιαφέρον γι’ αυτά, αφιέρωσε χρόνο και έχει την εκτίμηση μεγάλου μέρους των συναδέλφων, εφ’ όσον έχει εκλεγεί ως αντιπρόσωπός τους και έμμεσα έχει αξιολογηθεί για τις δυνατότητές του.
16. Επιμόρφωση Καθηγητών: Να ανατεθεί από τις Περιφερειακές Δ/νσεις Εκ/σης, στους Συμβούλους, που έχουν δεύτερο Πτυχίο ή Μεταπτυχιακό ή Διδακτορικό στις Επιστήμες της Αγωγής, η ανάληψη της επιμόρφωσης των Καθηγητών όλων των ειδικοτήτων, κατά σχολική μονάδα, σε γενικά θέματα, Διδακτικής, Παιδαγωγικών, εφηβικής Ψυχολογίας, μαθησιακών δυσκολιών, διαχείρισης τάξης κ.λ.π. Οι Σύμβουλοι αυτών των προσόντων πρέπει να έχουν πιστοποίηση επιμορφωτή σε θέματα διδακτικής-παιδαγωγικών για να βοηθήσουν να γίνουν πολύ καλύτεροι και αποδοτικότεροι οι καθηγητές. Είναι τομείς στους οποίους υπάρχει ανεπάρκεια στους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και είναι η αιτία πολλών προβλημάτων και της μειωμένης απόδοσης. Είναι πολύ καλοί Θεολόγοι, Μαθηματικοί, Ιστορικοί κλπ., αλλά όχι εξ ίσου καλοί δάσκαλοι της Φυσικής, της Θεολογίας, της Ιστορίας, της γλώσσας κλπ. Αγνοούν βασικά αξιώματα της Διδακτικής και των επιστημών της αγωγής. Πρέπει από ερασιτέχνες στη διδασκαλία να γίνουν επαγγελματίες. Έχουν τη διάθεση να ακούσουν, να μάθουν νέα πράγματα, να βελτιωθούν. Πρέπει να υιοθετηθεί και αυτός ο τρόπος διαρκούς επιμόρφωσης από τους Συμβούλους και θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα αποδοτικός, για τα επαρχιακά σχολεία, που απέχουν αρκετά χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα. Στα επαρχιακά σχολεία πνέει ένας άλλος άνεμος, υπάρχει ένα άλλο ήθος, δημιουργείται μια άλλη σχέση διδασκόντων-διδασκομένων, λειτουργούν άλλα κοινωνικά δεδομένα. Αξίζουν να τα προσεγγίσουμε και να τα βοηθήσουμε. Το έχουν περισσότερο ανάγκη. Είναι ευκολότερο ο Σύμβουλος να μετακινηθεί προς τους 20 η 30 καθηγητές του σχολείου, από το να μετακινηθούν εκείνοι προς τον Σύμβουλο.
Επιμόρφωση-επιμόρφωση-επιμόρφωση είναι το πιο επείγον σήμερα στη Δευτ/θμια εκπαίδευση. Υπάρχουν στελέχη δυστυχώς, που θεωρούν πάρεργο την επιμόρφωση, Δ/ντές που ούτε καν ενημερώνουν τους καθηγητές όταν υπάρχει επιμόρφωση. Είναι κατάντημα, ότι μόνο οι Σύμβουλοι, με ελάχιστα μέσα, ασχολούνται με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σήμερα. Πρέπει να γνωστοποιηθεί στους εκπαιδευτικούς και τους Διευθυντές, ότι η επιμόρφωση είναι υποχρεωτική, τουλάχιστον στα σχολεία του Δήμου που γίνεται, όταν είναι εντός του εργασιακού ωραρίου. Μία ημέρα την εβδομάδα χρειάζεται κάθε ειδικότητα να τελειώνει τη διδακτική πράξη, στις 12:00, για να μπορούν μετά ελεύθερα να συνεργάζονται με τους Συμβούλους-επιμορφωτές. Μία ημέρα κάθε τρίμηνο, ή τουλάχιστον δύο τελευταίες ώρες κάθε τρίμηνο, ή η τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου, ή καλύτερα η πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, πρέπει να αφιερώνονται στην επιμόρφωση των καθηγητών. Άλλωστε τόσες διδακτικές ώρες χάνονται από τις καθυστερήσεις των τοποθετήσεων των καθηγητών. Δεν ευθύνονται για τα μειονεκτήματα της εκπαίδευσης μερικές ώρες αναγκαίας επιμόρφωσης.
πηγή:alfavita
