O τίτλος του άρθρου είναι σχετικός με την απάντηση της μητέρας του Παναγιώτη( Α Δημοτικού) που όταν ο δάσκαλος της ανακοίνωσε ότι το παιδί της “δεν τα πηγαίνει τόσο καλά στο σχολείο“, αυτή είπε:
“Μα το παιδί μου είναι πανέξυπνο πώς είναι δυνατόν;”
(πράγματι ο Παναγιώτης ήταν πολύ έξυπνος αλλά αυτό δεν έχει σχέση με το πώς τα ‘” πήγαινε” στο σχολείο),
Τα πράγματα φαίνονται απλά αλλά δεν είναι.
Κάθε γονέας είναι εύλογο να έχει προσδοκίες ή και ανησυχίες για τις επιδόσεις του παιδιού του στα μαθήματα του σχολείου, ιδιαίτερα όταν αυτό είναι ένα νέο άτομο που εντάσσεται για πρώτη φορά σε οργανωμένο σχολικό περιβάλλον. Είναι γνωστό όμως ότι όλοι οι μαθητές/τριες δεν επιτυγχάνουν τις ίδιες σχολικές επιδόσεις, ζήτημα το οποίο απασχολεί και την εκπαιδευτική κοινότητα.
Στόχος αυτού του κειμένου είναι;
η παρουσίαση ενός εκ των παραγόντων για τις χαμηλές σχολικές επιδόσεις των μαθητών/τριών
τρόποι εξάλειψης της τυχόν επιρροής ενός τέτοιου παράγοντα στη σχολική επίδοση του μαθητή/.τριας
Κοινωνικοί και όχι κληρονομικοί οι παράγοντες που οδηγούν στην σχολική επιτυχία. Και βέβαια όχι ο δάσκαλος.
Πολλές φορές, ιδιαίτερα στις προηγούμενες δεκαετίες, η αποτυχία στο σχολείο αποδιδόταν περισσότερο σε κληρονομικούς παράγοντες παρά σε κοινωνικούς. Η θέση αυτή ενισχύεται από τη γνωστή φράση: «δε τα παίρνει τα γράμματα», που όλοι μας έχουμε ακούσει. Η απορία όμως γονέων ότι το παιδί τους ενώ είναι «έξυπνο» το δυσκολεύουν τα «γράμματα», μας κάνει να αναρωτηθούμε ότι τελικά, μήπως δεν είναι υπόθεση κληρονομικών παραγόντων οι επιδόσεις στο σχολείο, αλλά κάτι άλλο; Πώς είναι δυνατόν δηλαδή, για ένα παιδί που οι γονείς αλλά και τα συγγενικά πρόσωπά του έχουν διακρίνει σε αυτό εξυπνάδα και ευστροφία, όταν πηγαίνει στο σχολείο τα μηνύματα για τις επιδόσεις του να είναι απογοητευτικά;Αντιθέτως πολλές φορές παιδιά που δε χαρακτηρίζονται ως εύστροφα και έξυπνα, πώς στο σχολείο έχουν άριστες σχολικές επιδόσεις;
Μεγάλες έρευνες που έχουν καταγραφεί σε επιστημονικά βιβλία και άρθρα της εκπαίδευσης από τη δεκαετία του 1960 και μετά, συμφωνούν ότι η σχολική επίδοση εξαρτάται άμεσα από παράγοντες που τις περισσότερες φορές δε σχετίζονται με τους κληρονομικούς. Καθολική διαπίστωση αυτών των ερευνών είναι ότι ο βασικότερος παράγοντας που προσδιορίζει την επιτυχία στο σχολείο είναι το «περιβάλλον» της οικογένειας που έχει μεγαλώσει το παιδί . Το κατά πόσο δηλαδή το παιδί έχει λάβει «ερεθίσματα» κατά τη βρεφική και νηπιακή του ηλικία, που θα το βοηθήσουν αργότερα στο σχολείο. Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κάποιος τι είδους ερεθίσματα είναι αυτά; Και γιατί να είναι διαφορετικά από οικογένεια σε οικογένεια;
Διαβάστε περισσότερα στο fresheducation.gr
