Σύνθεση απόψεων Παντέρας Νίκος ΠΕ70
To σχολείο και οι εκπαιδευτικοί έχουν αναπτύξει κατηγορίες αξιολόγησης των μαθητών που τους αντιμετωπίζουν ως θεσμικές αφαιρέσεις. Όχι δηλαδή ως συγκεκριμένα πρόσωπα που έχουν πραγματικούς δεσμούς με την πολιτιστική και οικονομική αναπαραγωγή. Οι κατηγορίες αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται από το σχολικό μηχανισμό, στην ουσία είναι κοινωνικές κατασκευές που επιβάλλονται σε κάποιες άλλες, που ενώ υπάρχουν δεν εμφανίζονται ποτέ. Έτσι κατηγορίες αξιολόγησης των μαθητών όπως: «πολύ καλός», «άριστος», «έξυπνος», «τεμπέλης», άλλες άτυπες και άλλες τυπικές, στην ουσία είναι ιστορικά διαμορφωμένες και «φυτρώνουν» στη φύση των υπαρχόντων θεσμών, όπως είναι το σχολείο. Επειδή όμως αυτές οι κατηγορίες αξιολόγησης βασίζονται σε θεσμικές αφαιρέσεις, και αποτελούν στην ουσία έναν κοινότυπο μέσο όρο αξιολόγησης ο εκπαιδευτικός έχει ευκολότερο έργο στις αξιολογήσεις του εφόσον δεν εξετάζει βαθύτερους κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες που οδήγησαν το μαθητή να αξιολογηθεί με συγκεκριμένο χαρακτηρισμό.
Από την άλλη, η χρήση συγκεκριμένων και επίσημων αξιολογικών κρίσεων για την επίδοση του μαθητή από το σχολείο αποκτά επιστημονικό κύρος, διότι προέρχεται από ένα επιστημονικό- σχολικό μηχανισμό. Με αυτό τον τρόπο δίνεται και η «ευκαιρία» να μη γίνεται προσπάθεια βαθύτερης εξέτασης της θεσμικής ενοχής των αξιολογικών κρίσεων ιδιαίτερα σε μαθητές με αρνητικές κρίσεις.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο fresheducation.gr
