της Έλενας Λαζαρίδου
Σας ευχαριστώ που ήμουν η δασκάλα σας!
(Αποχαιρετώντας τα πιτσιρίκια μου που φέτος αφήνουν το Δημοτικό)
«Πότε πέρασε η ώρα και χτύπησε το κουδούνι;», ρωτούσατε. Και κάπως έτσι πέρασαν και τα χρόνια σε αυτό το σχολείο!
Πριν έξι χρόνια ήρθατε εδώ παιδάκια και φεύγετε πλέον έφηβοι. Μέσα στα χρόνια αυτά γεμίσατε γνώσεις και εμπειρίες που θα αποτελέσουν εφόδια για τη μελλοντική σας πορεία. Δημιουργήσατε φιλίες που μένουν πάντα χαραγμένες στην ψυχή. Διαμορφώσατε τον χαρακτήρα σας, αποκτήσατε αρετές, γίνατε ανεξάρτητοι. Με λίγα λόγια, μεγαλώσατε.
Η σημερινή μέρα σίγουρα αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση σε όλους μας. Δεν είναι όμως μόνο το τέλος αυτής της όμορφης διαδρομής αλλά και η αρχή μιας νέας. Έχετε ακόμα να μάθετε πολλά, να περάσετε πολλά και να πετύχετε πολλά. Θα ζήσετε όμορφες και άσχημες στιγμές στο μέλλον. Προσπαθήστε να κρατήσετε τις όμορφες όσο πιο πολύ μπορείτε και να ξεπεράσετε τις άσχημες όσο πιο γρήγορα γίνεται. Να κάνετε υπερήφανους τους δικούς σας, να κοπιάζετε συνεχώς για το καλύτερο και να μην απογοητεύεστε αν κάποτε τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένετε. Η ζωή δε σταματάει, κυλάει αδιάκοπα και θα σας δίνει πάντα νέες ευκαιρίες.
Το μέλλον σας ξεκινάει τώρα. Χτίστε το όσο καλύτερα μπορείτε!
Σας εύχομαι ολόψυχα να προοδεύσετε στη ζωή σας και να είστε πάντα υγιείς κι ευτυχισμένοι. Μην ξεχάσετε όμως να είστε και άνθρωποι. Σωστοί άνθρωποι. Και είμαι σίγουρη ότι ξέρετε τι σημαίνει αυτό. Να σέβεστε τους άλλους, ακόμα και όταν διαφωνείτε μαζί τους. Να αποδέχεστε τη διαφορετικότητα, ακόμα κι αν κάτι δε σας αρέσει. Να έχετε πάντα το θάρρος της γνώμης σας, ακόμα κι αν πρόκειται να ακολουθήσουν συνέπειες. Να αναγνωρίζετε τα λάθη σας. Να μην αδικήσετε ποτέ τους άλλους αλλά ούτε και τον εαυτό σας. Να επιλέγετε πάντα το σωστό και να υποστηρίζετε το δίκαιο γιατί μόνο τότε θα έχετε τη συνείδησή σας καθαρή. Άλλωστε, η κοινωνία μας μπορεί να έχει ανάγκη από επιστήμονες, αλλά περισσότερη ανάγκη έχει από ανθρώπους. Κάντε με για μια ακόμη φορά υπερήφανη!
Σας ζητώ συγγνώμη αν κάποια στιγμή, άθελά μου, αδίκησα κάποιον από εσάς. Σας ευχαριστώ που μου μάθατε πώς να βρίσκουμε λύσεις σε κάθε πρόβλημα. Που μου υπενθυμίσατε τι σημαίνει πνεύμα ενότητας, φιλίας και αλληλεγγύης. Που μου αποδείξατε πως η υπευθυνότητα μπορεί να εντοπιστεί ακόμη και σε μια σχολική τάξη. Που το γέλιο δεν έλειψε ούτε στιγμή στη διάρκεια της χρονιάς μας.
Σας ευχαριστώ που ήμουν η δασκάλα σας!
Σας αγαπώ πολύ!
Θα σας θυμάμαι πάντα!
Υ.Γ. Για τη Δευτέρα: 1. Ανάγνωση το κείμενο
2. διαμορφώσατε, ξεκινάει : Χρονική αντικατάσταση
3. «Η σημερινή μέρα…νέες ευκαιρίες» : Να εντοπίσετε τους επιρρηματικούς προσδιορισμούς.
Οκ, πλάκα κάνω!
Καλό καλοκαίρι, παιδάκια μου!
Η δασκάλα σας
