Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ
Με τον όρο επίδοση εννοούμε το επίπεδο απόδοσης του μαθητή στην προσπάθειά του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που έχει το σχολείο για αυτόν. Αλλιώς μπορούμε να πούμε ότι είναι ο βαθμός προόδου προς την κατεύθυνση των στόχων της μάθησης. Στην ουσία ο δεύτερος ορισμός μπορεί να χαρακτηριστεί ως ουδέτερος, κι αυτό γιατί δεν κάνει αναφορές για τυχόν επιρροές( κοινωνικές, οικογενειακές) στους στόχους της μάθησης. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Τους στόχους της μάθησης, πώς και ποιοι παράγοντες τους καθορίζουν;
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ
Η προβληματική που έχει αναπτυχθεί γύρω από το θέμα της αξιολόγησης της επίδοσης του μαθητή είναι μεγάλη. Το σχολείο και κάθε εκπαιδευτικός οργανισμός λειτουργεί στο πλαίσιο μιας ευρύτερης κοινωνίας η οποία με άμεσο ή έμμεσο τρόπο επηρεάζει τους στόχους του σχολείου και επομένως τις προσδοκίες από τους μαθητές. Η επίδοση που καλείται να αναπτύξει κάποιος μαθητής στο σχολείο προσδιορίζεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό κοινωνικά.
Αν εμβαθύνουμε περισσότερο στο ζήτημα και γενικότερα για το ρόλο του σχολείου στην κοινωνία θα δούμε ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί πολλές σχετικές θεωρίες στο χώρο της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης. Ξεκινώντας από τις συντηρητικές θεωρίες των φονξιοναλιστών όπως του Parsonς, που για αυτόν «το κοινωνικά αναμενόμενο γίνεται ατομικά αναγκαίο» φθάνουμε σε πιο πρόσφατες θεωρίες που αποδίδουν στην εκπαίδευση ένα μη ουδέτερο ρόλο, αυτόν της κοινωνικής αναπαραγωγής μέσω μηχανισμών και μεθόδων όπως της νομιμοποίησης και της κοινωνικοποίησης. Αν λάβουμε υπόψη μας, ακόμη πιο πρόσφατες θεωρίες όπως του Γάλλου κοινωνιολόγου Pierre Bourdie που γενικά υποστηρίζει ότι οι μαθητές όταν εισέρχονται στο σχολείο δεν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία λόγω διαφορών στο πολιτιστικό κεφάλαιο και του Άγγλου καθηγητή Basil Bernstein που υποστηρίζει ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί το σχολείο είναι μια από τις μορφές που παίρνει στα πλαίσια της κοινωνίας κι αυτή είναι συνήθως η γλώσσα που μιλά η αστική τάξη, τότε καταλαβαίνουμε ότι το ζήτημα της αξιολόγησης της επίδοσης του μαθητή είναι μια πολύπλοκη διαδικασία. Επιπλέον μελέτες όπως αυτή του Coleman 1966 με θέμα την ισότητα των ευκαιριών στην εκπαίδευση στις ΗΠΑ έδειξε ότι για τις διαφορές που εμφανίζονται, μεταξύ μαθητών και μεταξύ σχολείων , στα γνωστικά αποτελέσματα, η κοινωνική καταγωγή και το οικογενειακό περιβάλλον ευθύνονται σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι σχολικοί πόροι και οι διδακτικές πρακτικές άρα και η αξιολόγηση.
Γίνεται λοιπόν φανερό ότι η επίδοση του μαθητή είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που πολλούς από αυτούς δεν μπορεί να τους ελέγξει ο μαθητής.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο fresheducation.gr
