Υπάρχουν στρατηγικές οι οποίες βοηθούν ένα δυσλεκτικό παιδί ή ένα παιδί που δυσκολεύεται να μάθει ή δεν ανταποκρίνεται θετικά στην παραδοσιακή μαθησιακή διαδικασία. Αρχικά, ένα παιδί που παρουσιάζει απροθυμία για τις γραπτές δραστηριότητες και κυριεύται από ανησυχία στην ιδέα μίας λευκής σελίδας, μπορεί να υποβοηθηθεί με άλλες δραστηριότητες όπως ζωγραφική, χορός, μουσική σε ένα προηγούμενο στάδιο ή ταυτόχρονα με τη γραπτή δραστηριότητα. Η ενασχόληση με συγκεκριμένες οπτικές και κιναιθητικές εμπειρίες θα αφυπνίσει τις γλωσσικές δεξιότητες του παιδιού και θα λειτουργήσει υποστηρικτικά στην έκφραση των ιδεών του με λέξεις. Οι τέχνες σε όλες τις μορφές μπορούν να ενεργοποιήσουν τη σκέψη του παιδιού, να την οπτικοποιήσουν, να εξυπηρετήσουν τη μνήμη του και να το οδηγήσουν σε σχολικές επιτυχίες. Ακόμα, προς την ίδια κατεύθυνση, η συζήτηση με το παιδί για τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του μπορεί να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του. Συχνά τα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο οπτικές, κιναισθητικές και χωροταξικές τους δεξιότητες, πάσχουν από ελλειματική αυτοεκτίμηση.
