Δια Βίου Μάθηση: το κλειδί της προσαρμογής στην αγορά εργασίας
Καθώς οι τεχνολογικές εξελίξεις μετατοπίζουν τα όρια ανάμεσα στα εργασιακά καθήκοντα που εκτελούνται από τους ανθρώπους και εκείνα που εκτελούνται από τις μηχανές και τους αλγορίθμους, οι παγκόσμιες αγορές εργασίας υφίστανται σημαντικές μεταβολές. Οι μετασχηματισμοί αυτοί, αν αντιμετωπιστούν ορθά, μπορούν να οδηγήσουν σε μια νέα εποχή βελτιωμένης, ποιοτικά, εργασιακής ζωής για όλους, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος διεύρυνσης των ανισοτήτων.
Σύμφωνα με την έκθεση του WEF “The Future of Jobs Report” (2018), μέχρι το 2022, η αύξηση των αναδυόμενων επαγγελμάτων αναμένεται να αυξήσει το μερίδιο στην απασχολησιμότητα από 16% σε 27% (αύξηση 11%) αλλά και να το μειώσει από 31% σε 21% (μείωση 10%) του συνολικού αριθμού των εργαζομένων των επιχειρήσεων. Περίπου τα μισά από τα σημερινά βασικά επαγγέλματα – που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της απασχόλησης στις διάφορες βιομηχανίες – θα παραμείνουν σταθερά μέχρι το 2022. Στο σύνολο των εταιριών που συμμετείχαν στην έρευνα, οι οποίες απασχολούν συνολικά πάνω από 15 εκατομμύρια εργαζομένους, οι τρέχουσες εκτιμήσεις υποδηλώνουν μείωση κατά 0,98 εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης και κέρδος 1,74 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας. Συγκεκριμένα, ένα σύνολο εκτιμήσεων δείχνει ότι 75 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μπορεί να χαθούν από μια μετατόπιση στον καταμερισμό εργασίας μεταξύ ανθρώπων και μηχανών, ενώ μπορεί να προκύψουν 133 εκατομμύρια νέοι ρόλοι που είναι πιο προσαρμοσμένοι στον νέο καταμερισμό εργασίας μεταξύ ανθρώπων, μηχανών και αλγορίθμων.
Παράλληλα, είναι σημαντικό το γεγονός ότι μέχρι το 2022, το 54% του συνόλου των εργαζομένων αναμένεται να χρειαστεί επανεκπαίδευση, προκειμένου να αναβαθμίσει τα προσόντα του. Από αυτό, περίπου το 35% αναμένεται να χρειαστεί πρόσθετη κατάρτιση έως και έξι μηνών, για το 9% αναμένεται να είναι απαραίτητη η αναβάθμιση διάρκειας έξι έως δώδεκα μηνών, ενώ για το 10% αναμένεται να χρειαστεί κατάρτιση μεγαλύτερη του ενός έτους. Ταυτόχρονα, η έντονα αυξανόμενη σημασία δεξιοτήτων, όπως ο τεχνολογικός σχεδιασμός και προγραμματισμός, υπογραμμίζει την αυξανόμενη ζήτηση για διάφορες μορφές τεχνολογικής επάρκειας που έχουν εντοπιστεί από τους εργοδότες που ερωτήθηκαν στα πλαίσια της παρούσας έκθεσης. Η ικανότητα χρήσης των νέων τεχνολογιών είναι μόνο ένα μέρος της εξίσωσης αναφορικά με δεξιότητες του 2022. Το υπόλοιπο αφορά στις «μαλακές δεξιότητες» όπως η δημιουργικότητα, η πρωτοτυπία και η πρωτοβουλία, η κριτική σκέψη, η πειθώ και η διαπραγμάτευση που θα διατηρήσουν ή πιθανώς θα αυξήσουν την αξία καθώς είναι απαραίτητες για την επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων. Η συναισθηματική νοημοσύνη, η ηγεσία και η κοινωνική επιρροή καθώς και ο προσανατολισμός στην ανάπτυξη υπηρεσιών αναμένεται επίσης να γνωρίσουν αύξηση της ζήτησης τους σε σχέση με την τρέχουσα σημασία τους.
Οι παραπάνω εκτιμήσεις και οι παραδοχές πίσω από αυτές πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή, καθώς αφορούν ένα υποσύνολο της παγκόσμιας απασχόλησης. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι αυτές είναι χρήσιμες για την επισήμανση των τύπων των στρατηγικών προσαρμογής που πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή για να διευκολυνθεί η μετάβαση του εργατικού δυναμικού στο νέο κόσμο της εργασίας. Συνολικά, τα παραπάνω αντιπροσωπεύουν δύο διασυνδεδεμένα μέτωπα μετασχηματισμού του εργατικού δυναμικού:
1) μεγάλης κλίμακας πτώση σε ορισμένους ρόλους, καθόσον αυτοί καθίστανται αυτοματοποιημένοι ή περιττοί και
2) μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών – θέσεις εργασίας που δημιουργούνται από την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών και από άλλες κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις, όπως η άνοδος των μεσαίων τάξεων στις αναδυόμενες οικονομίες και οι δημογραφικές μετατοπίσεις.
Καταληκτικά, η δημιουργία ενός υγιούς συστήματος Δια Βίου Μάθησης εντός της επιχείρησης, η επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και η συνεργασία με ειδικούς για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού θα πρέπει να αποτελούν βασικές επιχειρηματικές επιταγές, κρίσιμες για τη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των εταιριών και σημαντικές για την κοινωνική σταθερότητα. Από την πλευρά των εργαζομένων, θα πρέπει επίσης να υιοθετηθεί μια ευέλικτη στρατηγική μάθησης προκειμένου αυτοί να μπορέσουν να μετατοπιστούν από τα καθήκοντα των σημερινών θέσεων εργασίας σε νέα, προηγουμένως αδιανόητα περιβάλλοντα.
Δείτε περισσότερα στο “The Future of Jobs Report” (2018)
Πηγή: https://e-employ.gr
