Επιστημονικό Σεμινάριο
Το σεμινάριο πραγματοποιείται και στην Αθήνα
Κάθε συγχρονική προσπάθεια προσέγγισης του μαθήματος της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας και της μεθοδολογίας της διδασκαλίας του δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από τη «χαρτογράφηση» της θέσης του και την καταγραφή του υποστηρικτικού για τη λειτουργία του στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση συνόλου στοιχείων, κανονιστικών ή μη. Η θέση του μαθήματος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και η πλαισίωσή της δεν είναι εύκολο να αποδοθούν σε γραμμική διάταξη, εφόσον δεν έχουν μονοπαραγοντικό χαρακτήρα και δεν εξαντλούνται σε ενιαίο και μοναδικό επίπεδο χρόνου. Αποτελούν πολυπαραγοντικές συνθέσεις. Κάθε φορά, δηλαδή, που επιδιώκουμε να διερευνήσουμε τη θέση ενός μαθήματος στην εκπαίδευση και το υλικό πλαισίωσης της θέσης του, οδηγούμαστε στην επισήμανση συνόλου στοιχείων, όπως οι χαρακτηριολογικές για κάθε αντικείμενο πληροφορίες που δίνονται από τα κανονιστικά κείμενα, η σχέση του με τα άλλα διδασκόμενα γνωστικά αντικείμενα, η ιστορικότητά του, το κοινωνικό πλαίσιο αναφοράς, οι ανάγκες που υπαγορεύονται από τις εκάστοτε επικρατούσες θεωρίες μάθησης και διδασκαλίας. Στον άξονα του χρόνου η θέση του κάθε μαθήματος στο εκπαιδευτικό σύστημα και τα στοιχεία που την πλαισιώνουν έχουν δυναμικό χαρακτήρα. Δεν αφορούν στο εκάστοτε μελετώμενο μάθημα σε συνθήκες ατομικής, στατικής συγχρονίας αλλά και σε συνθήκες αλληλεπίδρασής του με τα υπόλοιπα μαθήματα της ίδιας τάξης (οριζόντια διάταξη της ύλης) και σε συνθήκες παρακολούθησης της εξελικτικής πορείας του από την Α΄ Γυμνασίου έως τη Γ΄ Λυκείου (κάθετη διάταξη της ύλης), εφόσον πρόκειται για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Με βάση την παραπάνω συλλογιστική, η ποικιλότητα των διαστάσεων που προσδιορίζουν τη θέση του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και του σχετικού υποστηρικτικού της λειτουργίας του υλικού μάς οδηγεί στην ανάγκη μακρο, μεσο- και μικρο-θεώρησής τους. Σε μακρο-θεώρηση καταγράφονται οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματος σε κάθε τάξη του Γυμνασίου και του Λυκείου και μάλιστα σε συγκριτική θεώρηση με τα υπόλοιπα διδασκόμενα μαθήματα. Σε μεσο-θεώρηση προσεγγίζονται τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του μαθήματος, η ομαδοποίηση του μαθήματος, η διάκριση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος σε επιμέρους θεματικές περιοχές μελέτης, τα είδη και οι μορφές των διδασκόμενων κειμένων, το υποστηρικτικό εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιείται ανά τάξη και η διδακτέα ύλη τόσο στον άξονα της κάθετης, εξελικτικής διάταξης της ύλης και των χαρακτηριστικών του μαθήματος όσο και σε οριζόντια, ανά τάξη, προσέγγιση. Σε μικρο-θεώρηση μελετώνται οι ιδιαιτερότητες του μαθήματος σε κάθε τάξη του Γυμνασίου και του Λυκείου σε επίπεδο επιστημολογίας, σε επίπεδο μαθησιακής και διδακτικής διαχείρισης των μελετώμενων θεματικών περιοχών και της διδακτέας ύλης γενικότερα αλλά και σε σχέση αλληλεπίδρασης με άλλα συναφή και συγγενή γνωστικά αντικείμενα.
Μία «κριτική ανάγνωση» της σύγχρονης θέσης του μαθήματος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και των υποστηρικτικών της λειτουργίας των στοιχείων στα τρία παραπάνω επίπεδα θεώρησης θα αναδείξει στοιχεία άλλοτε ρητά, όπως η ονοματοθεσία του μαθήματος, ο διδακτικός χρόνος που καλύπτει, η σκοποθεσία και στοχοθεσία της διδασκαλίας του, τα είδη και η μορφή των διδασκόμενων κειμένων, το εκπαιδευτικό υλικό υποστήριξης του μαθήματος, και άλλοτε υπόρρητα, όπως η διαχρονική διάσταση της διδασκαλίας του μαθήματος στην ελληνική εκπαίδευση, ο βαθμός ακολουθίας και πληρότητας της διδακτέας ύλης σε κάθετη διάταξη, η πολλαπλότητα και ποικιλότητα των διδασκόμενων θεματικών πεδίων, η σχεσιοδυναμική τού μαθήματος με άλλα περισσότερο ή λιγότερο συναφή γνωστικά αντικείμενα και θεματικά πεδία, η ανάγκη σύγκλισης του καινοτόμου με το παραδοσιακό στο βαθμό που θα πρέπει να υιοθετηθούν σύγχρονες διδακτικές-μαθησιακές τεχνικές στην προσέγγιση και μελέτη κλασσικών κειμένων. Το σύνολο των παραπάνω στοιχείων, ρητών και υπόρρητων, όπως αυτά προκύπτουν από τη μακρο-, μεσο- και μικρο-θεώρηση της θέσης που κατέχει το μάθημα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, διαγράφουν τη φυσιογνωμία του μαθήματος και της μεθοδολογίας διδασκαλίας του και συνθέτουν, περαιτέρω, την αντίστοιχη και σχετική προβληματική, την οποία και καλούμαστε να διαχειριστούμε με διδακτικές προτάσεις και παρεμβάσεις, οι οποίες θα διευκολύνουν και θα υποστηρίξουν το έργο δασκάλου και μαθητή.
Στο πλαίσιο της παραπάνω συλλογιστικής το σκοποθετικό πλαίσιο αναφοράς του σεμιναρίου περιλαμβάνει:
- Τη μακρο-, μεσο- και μικρο- θεώρηση της θέσης του μαθήματος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
- Τη μελέτη των προσδιοριστικών για τη διδακτική και τη μαθησιακή διαδικασία παραμέτρων, που αφορούν στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, όπως είναι το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος, τα σχολικά εγχειρίδια, οι κυριότερες θεωρίες μάθησης, οι επικρατούσες αρχές της διδακτικής αλλά και οι σύγχρονες κοινωνικές θεωρήσεις και απαιτήσεις.
- Την περιγραφή και ανάδειξη της προβληματικής του μαθήματος.
- Τη διατύπωση προτάσεων για τη διδακτική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας στο Γυμνάσιο και το Λύκειο.
Το σεμινάριο αυτό απευθύνεται:
- σε εν ενεργεία εκπαιδευτικούς-φιλολόγους, δημόσιας και της ιδιωτικής εκπαίδευσης, οι οποίοι θέλουν να ενημερωθούν για τις επιστημονικές εξελίξεις σε θέματα μεθοδολογίας της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας,
- σε εν ενεργεία εκπαιδευτικούς-φιλολόγους, της δημόσιας και της ιδιωτικής εκπαίδευσης, οι οποίοι θέλουν να εφαρμόσουν νέες, σύγχρονες τεχνικές μάθησης και διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας,
- σε πτυχιούχους τμημάτων φιλολογικής κατάρτισης, οι οποίοι επιθυμούν να επικαιροποιήσουν τη γνώση τους σε θέματα μεθοδολογίας της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας,
- σε φοιτητές τμημάτων φιλολογικής κατάρτισης, οι οποίοι επιθυμούν να συμπληρώσουν τη γνώση τους σε θέματα μεθοδολογίας της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας.
Δείτε την αναλυτική ανακοίνωση
