Σπανού Μαρία*
Το εκπαιδευτικό σύστημα και ειδικότερα η παιδεία στη χώρα μας, υπήρξε ανέκαθεν το μέσο για να εφαρμοστούν πολιτικές, πειραματισμοί και μοντέλα χωρίς να εντάσσονται σ΄ ένα γενικότερο σχεδιασμό, ξεκομμένα από μαθητές και εκπαιδευτικούς και πολλές φορές αντιστρόφως ανάλογες με την ποιότητα και τους στόχους της εκπαίδευσης.
«Δέος για την ευθύνη» ήταν τα πρώτα λόγια του υπουργού. Ευθύνη γιατί μπροστά έχουμε τον «μεγάλο ασθενή» το εκπαιδευτικό σύστημα που νοσεί. Μαζί του μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί και όλη η ελληνική κοινωνία. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα μηχανισμών, εργολάβων, ρουσφετολογικών ρυθμίσεων, με εκκρεμότητες, αιτήματα, προσφυγές. Ένα χάος και στο βάθος το αύριο που όλοι θέλουμε να είναι καλύτερο, γι αυτό η αισιοδοξία και η προσφορά μας συνοδεύουν για να πετύχουμε και ν’ αλλάξουμε αυτό το θολό τοπίο.
Αναμφισβήτητα, οι προγραμματικές δηλώσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας προσανατολίζονται στη σωστή κατεύθυνση,καθώς διαφαίνεται η πρόθεση για ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και η δημιουργία μιας νέας οπτικής στο χώρο της παιδείας. Αποτελεί την αρχή συγκρούσεων με συμφέροντα, έχοντας ως γνώμονα το αύριο της νέας γενιάς και της αναγέννησης.
Διαβάστε περισσότερα στο xeneglosses.gr
